آسم چیست؟علل، علائم، پیشگیری و درمان
آسم، نوعی بیماری التهابی ریه است که تنفس را دشوار می کند و می تواند برخی از فعالیت های بدنی را چالش برانگیز یا حتی غیرممکن سازد. بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، حدود 25 میلیون آمریکایی آسم دارند و شایع ترین بیماری مزمن در میان کودکان آمریکایی است، به طوریکه از هر 12 کودک، 1 کودک مبتلا به آسم است. برای درک آسم، لازم است کمی در مورد آنچه هنگام نفس کشیدن اتفاق می افتد، درک کنید. به طور معمول، با هر نفسی که می‌کشید، هوا از طریق بینی یا دهان، به گلو و راه‌های هوایی می‌رود و در نهایت به ریه‌ها می‌رسد. تعداد زیادی گذرگاه کوچک هوا در ریه های شما وجود دارند که به رساندن اکسیژن، از هوا به جریان خون کمک می کنند.
علائم آسم
علائم آسم زمانی رخ می دهد که پوشش مجاری تنفسی شما متورم و ماهیچه های اطراف آنها سفت می شوند. سپس مخاط، راه های هوایی را پر می کند و مقدار هوایی را که می تواند از آن عبور کند، کاهش می دهد. سپس این شرایط می‌تواند باعث «حمله آسم» شود، که سرفه و سفتی در قفسه سینه ایجاد می کند. شایع ترین علامت آسم، خس خس سینه است که صدای جیغ یا سوت مانند را هنگام نفس کشیدن ایجاد می شود.
سایر علائم آسم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- سرفه، به خصوص در شب، هنگام خندیدن، یا در حین ورزش
- سفتی در قفسه سینه
- تنگی نفس
- مشکل در صحبت کردن
- اضطراب یا وحشت
- خستگی
- تنفس سریع و پی در پی
- عفونت های مکرر
- مشکل خواب
نوع آسم شما می تواند مشخص کند که شما چه علائمی را تجربه می کنید. برخی از افراد، علائم را به طور مداوم در طول روز تجربه می کنند. برخی دیگر ممکن است متوجه شوند که فعالیت های خاص می تواند علائم را بدتر کند. همه مبتلایان به آسم، این علائم خاص را تجربه نمی کنند. اگر فکر می‌کنید علائمی که تجربه می‌کنید می‌تواند نشانه‌ای از وضعیتی مانند آسم باشد، از پزشک خود وقت ملاقات بگیرید. همچنین، به خاطر داشته باشید که حتی اگر آسم شما به خوبی مدیریت شود، ممکن است گاهی اوقات علائم تشدید شوند.
همچنین اگر علائم اورژانسی آسم را تجربه کردید، باید به دنبال درمان باشید، از جمله:
- لب های کبود یا ناخن های رنگ پریده
- دشواری شدید تنفس
- سرگیجه
- مشکل در راه رفتن یا صحبت کردن
علل و محرک های آسم
اگرچه آسم به ویژه در کودکان شایع است، اما بسیاری از افراد تا زمانی که بالغ شوند، به آسم مبتلا نمی شوند. هیچ علت واحدی برای آسم شناسایی نشده است. در عوض، محققان بر این باورند که این امر توسط عوامل مختلفی ایجاد می شود.
علل آسم عبارتند از:
- ژنتیک: اگر والدین یا خواهر و برادر شما مبتلا به آسم باشند، احتمال ابتلای شما به آن بیشتر است.
- سابقه عفونت های ویروسی: افرادی که سابقه عفونت های ویروسی شدید در دوران کودکی، مانند عفونت ویروس سن سیشیال تنفسی (RSV) دارند، ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری باشند. وقتی نوزادان در ماه‌ها و سال‌های اولیه‌شان در معرض باکتری‌ها قرار نگیرند، سیستم ایمنی آنها به اندازه کافی قوی نمی‌شود تا با آسم و سایر شرایط آلرژیک مبارزه کند.
عوامل بسیاری نیز می توانند باعث تحریک آسم و بدتر شدن علائم شوند.
رایج ترین محرک های آسم عبارتند از:
- شرایط بهداشتی، مانند عفونت های تنفسی
- ورزش
- محرک های محیطی
- آلرژن ها
- احساسات شدید
- شرایط آب و هوایی شدید
- آفات
- برخی داروها، از جمله آسپرین یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)
تشخیص آسم
هیچ آزمایشی وجود ندارد که مشخص کند آیا شما یا فرزندتان مبتلا به آسم هستید یا خیر. در عوض، پزشک شما، از معیارهای مختلفی برای تعیین اینکه آیا علائم، نتیجه آسم است یا خیر، استفاده می کند.
موارد زیر می توانند به تشخیص آسم کمک کند:
- سابقه سلامت: اگر اعضای خانواده شما مبتلا به اختلال تنفسی هستند، خطر ابتلای شما بیشتر است. پزشک خود را از این ارتباط ژنتیکی، آگاه کنید.
- معاینه بدنی: پزشک به تنفس شما با گوشی پزشکی گوش می دهد. همچنین برای بررسی علائم یک واکنش آلرژیک، مانند کهیر یا اگزما، آزمایش پوستی انجام می شود. آلرژی، خطر ابتلا به آسم را افزایش می دهد.
- تست های تنفسی: تست های عملکرد ریوی (PFT)، جریان هوا را به داخل و خارج از ریه های شما اندازه گیری می کند. رایج‌ترین آزمایش، اسپیرومتری است که وسیله‌ای برای انداه گیری میزان حجم هوای دم و بازدم است.
پزشکان معمولاً آزمایش‌های تنفسی را در کودکان زیر 5 سال انجام نمی‌دهند، در عوض، داروهای آسم را برای کودک شما تجویز می کنند و منتظر می مانند تا علائم بهبود یابند.
برای بزرگسالان، اگر نتایج آزمایش نشان دهنده آسم باشد، پزشک، یک گشادکننده های ریه یا سایر داروهای آسم را تجویز کند. اگر علائم با استفاده از این دارو بهبود یابد، پزشک به درمان بیماری شما به عنوان آسم ادامه خواهد داد. پزشک شما همچنین باید نوع آسم شما را تعیین کند.
شایع ترین نوع آسم، آلرژیک است که 60 درصد همه موارد آسم را تشکیل می دهد. انواع اضافی آسم با مرحله زندگی فرد مرتبط است. اگرچه آسم می تواند در هر سنی ظاهر شود، آسم کودکان به طور خاص کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد و آسم بزرگسالان تا بزرگسالی ظاهر نمی شود. در ادامه مقاله، با انواع مختلف آسم، آشنا خواهید شد.
انواع آسم
1- آسم آلرژیک
آلرژن ها، این نوع رایج آسم را تحریک می کنند که شامل موارد زیر می باشند:
- شوره حیوانات خانگی از حیواناتی مانند گربه و سگ
- غذا
- گرده ها
- گرد و خاک
آسم آلرژیک، اغلب فصلی است؛ زیرا با آلرژی های فصلی همراه است.
2- آسم غیر آلرژیک
محرک های موجود در هوا که مربوط به آلرژی نیستند، این نوع آسم را تحریک می کنند. این محرک ها شامل موارد زیر هستند:
- آلودگی هوا
- سوزاندن چوب
- دود سیگار
- هوای سرد
- بیماری های ویروسی
- خوشبو کننده های هوا
- محصولات پاک کننده خانگی
- عطرها
3- آسم شغلی
آسم شغلی، نوعی آسم است که توسط عوامل محرک در محل کار ایجاد می شود:
- مواد شیمیایی صنعتی
- گرد و خاک
- رنگ ها
- گازها و دودها
- پروتئین های حیوانی
- لاتکس لاستیکی
این محرک ها می توانند در طیف وسیعی از صنایع وجود داشته باشند، از جمله:
- تولیدات کارخانه ای
- کشاورزی
- منسوجات
- نجاری
4- انقباض برونش ناشی از ورزش (EIB)
انقباض برونش ناشی از ورزش (EIB)، معمولاً افراد را در عرض چند دقیقه پس از شروع ورزش و تا 10 تا 15 دقیقه پس از فعالیت بدنی تحت تأثیر قرار می دهد. این وضعیت قبلا به عنوان آسم ناشی از ورزش (EIA) شناخته می شد. 90 درصد از افراد مبتلا به آسم نیز EIB را تجربه می کنند، اما همه افراد مبتلا به EIB، انواع دیگر آسم را ندارند.
5- آسم ناشی از آسپرین
آسم ناشی از آسپرین (AIA)، که بیماری تنفسی تشدید شده با آسپرین (AERD) نیز نامیده می شود، معمولاً شدید است که با مصرف آسپرین یا NSAID دیگری مانند ناپروکسن (Aleve) یا ایبوپروفن (Advil)، ایجاد می شود. علائم ممکن است در عرض چند دقیقه یا چند ساعت شروع شود. افراد مبتلا به AIA، معمولا پولیپ بینی نیز دارند. حدود 9 درصد از افراد مبتلا به آسم، به AIA مبتلا هستند و معمولاً در بزرگسالان بین 20 تا 50 سال، به طور ناگهانی ایجاد می شود.
6- آسم شبانه
در این نوع آسم، علائم در شب بدتر می شود.
محرک هایی که تصور می شود در شب باعث بروز علائم شوند عبارتند از:
- سوزش سردل
- شوره حیوانات خانگی
- غبار
چرخه طبیعی خواب بدن نیز ممکن است باعث آسم شبانه شود.
7- آسم متغیر سرفه (CVA)
آسم سرفه (CVA)، علائم آسم کلاسیک مانند خس خس سینه و تنگی نفس را ندارد.اما با سرفه خشک و مداوم همراه است و اگر درمان نشود، عوارض جدی و بدتر شدن شرایط را به دنبال دارد.
درمان آسم
برای کمک به درمان آسم، برنامه ملی آموزش و پیشگیری از آسم (NAEPP)، این بیماری را بر اساس شدت آن قبل از درمان، طبقه بندی می کند.
طبقه بندی آسم عبارتند از:
- متناوب: اکثر مردم این نوع آسم را دارند که در فعالیت های روزانه اختلال ایجاد نمی کند. علائم آن نیز خفیف هستند و کمتر از 2 روز در هفته یا 2 شب در ماه، طول می کشند.
- پایدار خفیف: علائم بیش از دو بار در هفته(اما نه روزانه) و تا 4 شب در ماه رخ می دهند.
- پایدار متوسط: علائم هر روز و حداقل یک شب در هفته رخ می دهد، اما نه شبانه. آنها ممکن است برخی از فعالیت های روزانه را محدود کنند.
- شدید مداوم: این علائم چندین بار در روز و بیشتر شب ها رخ می دهد و فعالیت های روزانه را بسیار محدود می کنند.
درمان‌های آسم به چهار دسته اصلی تقسیم می‌شوند:
- داروهای تسکین دهنده سریع
- داروهای کنترل طولانی مدت
- ترکیبی از داروهای تسکین دهنده سریع و کنترل طولانی مدت: جدیدترین دستورالعمل‌های بالینی آسم، که در سال 2020 توسط NAEPP منتشر شد، این درمان را توصیه می‌کند. با این حال این درمان هنوز توسط اداره داروی فدرال (FDA) تایید نشده است.
- داروهای بیولوژیک که معمولاً فقط برای اشکال شدید آسم به صورت تزریقی یا انفوزیونی تجویز می شوند.
پزشک یک درمان یا ترکیبی از درمان‌ها را بر اساس موارد زیر توصیه می‌کند:
- نوع آسم
- سن
- محرک ها
برنامه درمانی شما ممکن است شامل یادگیری محرک ها، نظارت دقیق علائم و انجام اقداماتی برای جلوگیری از بدتر شدن باشد.
1- داروهای تسکین دهنده سریع آسم
این داروها فقط باید در صورت بروز علائم آسم یا حمله استفاده شوند و تسکین سریعی را برای کمک به شما برای تنفس مجدد فراهم می کنند که در ادامه به آنها اشاره شده است.
-
برونکودیلاتورها (گشادکننده های ریه)
گشادکننده های ریه، در عرض چند دقیقه عمل می کنند تا ماهیچه های سفت شده اطراف امواج هوایی شما را شل کرده و علائم را به سرعت کاهش دهند. آنها را می توان برای درمان علائم ناگهانی آسم یا قبل از ورزش، برای جلوگیری از تشدید آن مصرف کرد.
- کمک های اولیه درمان آسم
اگر فکر می‌کنید فردی که می‌شناسید دچار حمله آسم شده است، به او بگویید که به حالت عمودی بنشیند و در استفاده از دستگاه تنفسی یا نبولایزر(وسیله‌ای برای رساندن دارو به قسمت‌های مختلف دستگاه تنفس از طریق استنشاق )، به او کمک کنید. دوز آن، بسته به دارو متفاوت خواهد بود. درج دستورالعمل ها را بررسی کنید تا مطمئن شوید که در صورت حمله، به چند دوز از دارو نیاز دارید. اگر علائم بیش از 20 دقیقه ادامه یافت و دور دوم دارو کمکی نکرد، به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید. اگر مرتباً نیاز به استفاده از داروهای تسکین دهنده سریع دارید، از پزشک خود در مورد نوع دیگری از دارو برای کنترل طولانی مدت آسم سؤال کنید.
2- داروهای طولانی مدت کنترل آسم
این داروها، روزانه برای کمک به کاهش تعداد و شدت علائم آسم مصرف می شوند، اما علائم فوری یک حمله را کنترل نمی کنند.
داروهای کنترل طولانی مدت آسم عبارتند از:
- ضد التهاب: کورتیکواستروئیدها و سایر داروهای ضدالتهابی که همراه با استنشاق مصرف می شوند، به کاهش تورم و تولید مخاط در راه های هوایی کمک و تنفس را آسان تر می کنند.
- آنتی کولینرژیک ها: این داروها، به جلوگیری از سفت شدن ماهیچه های اطراف راه های هوایی کمک می کنند و معمولاً روزانه همراه با داروهای ضد التهاب مصرف می شوند.
- گشادکننده های ریه ای طولانی اثر: فقط باید همراه با داروهای ضد التهابی آسم استفاده شوند.
3- داروهای بیولوژیک
پزشکان از داروهای بیولوژیک برای درمان آسم حادی که به سایر داروها یا به درمان با کنترل محرک پاسخ نمی‌دهد، استفاده می‌کنند. این داروها، با هدف قرار دادن آنتی بادی های خاص در بدن شما کار می کنند. این امر، مسیری را که منجر به التهاب ایجاد کننده آسم می شود، مختل می کند. این داروها باید به صورت تزریقی یا انفوزیون در مطب پزشک شما تجویز شوند.
حمله آسم چیست؟
هنگامی که علائم آسم شما به تدریج بدتر می شود، به عنوان تشدید یا حمله آسم شناخته می شود. در این حالت، نفس کشیدن به طور فزاینده ای دشوار می شود؛ زیرا راه های هوایی متورم شده و لوله های برونش، باریک شده اند.
علائم تشدید ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- هایپرونتیلاسیون(تهویه ریه، بیش از میزانی که بدن به آن نیاز دارد)
- خس خس سینه
- تنگی نفس
- افزایش ضربان قلب
- گیجی
- لب کبود
هرچه تشدید طولانی‌تر باشد، می‌تواند بر توانایی تنفس شما تأثیر بیشتری بگذارد. به همین دلیل است که تشدیدها اغلب نیاز به مراجعه به اورژانس دارند. با مصرف داروهایی که به مدیریت علائم آسم کمک می کنند، می توان از تشدید آن پیشگیری کرد.
پیشگیری و مدیریت آسم
از آنجایی که محققان هنوز علت دقیق آسم را شناسایی نکرده‌اند، دانستن اینکه چگونه می‌توان از این وضعیت التهابی جلوگیری کرد، چالش برانگیز است. با این حال، اطلاعات بیشتری در مورد پیشگیری از حملات آسم شناخته شده است. این استراتژی ها عبارتند از:
- اگر سیگار می کشید، سیگار را ترک کنید. محرک هایی مانند دود سیگار می توانند باعث آسم شوند و خطر ابتلا به COPD را افزایش دهند.
- اجتناب از محرک ها: از مواد شیمیایی، بو یا محصولاتی که در گذشته مشکلات تنفسی ایجاد کرده اند، دوری کنید.
- کاهش قرار گرفتن در معرض آلرژن ها: اگر آلرژن هایی مانند گرد و غبار یا کپک را که باعث حمله آسم می شوند شناسایی کرده اید، در صورت امکان از آنها اجتناب کنید.
- دریافت واکسن های آلرژی: ایمونوتراپی آلرژن نوعی درمان است که ممکن است به تغییر سیستم ایمنی شما کمک کند. با تزریقات معمولی، بدن شما ممکن است نسبت به هر محرکی که با آن مواجه می شوید، کمتر حساس شود.
- مصرف داروهای پیشگیرانه: پزشک داروهایی را برای شما تجویز می کند که به صورت روزانه مصرف کنید. این دارو، علاوه بر دارویی که در مواقع اضطراری استفاده می کنید، استفاده می شود.
- خوردن یک رژیم غذایی سالم: خوردن یک رژیم غذایی سالم و متعادل می تواند به بهبود سلامت کلی شما کمک کند.
- حفظ وزن متعادل: آسم در افراد دارای اضافه وزن و چاقی بدتر است. کاهش وزن برای قلب، مفاصل و ریه های شما مفید است.
- ورزش منظم: فعالیت می تواند باعث حمله آسم شود، اما ورزش منظم، به کاهش خطر مشکلات تنفسی کمک می کند.
- مدیریت استرس: استرس می تواند محرک علائم آسم باشد. همچنین می تواند توقف حمله آسم را دشوارتر کند.
- غذاهای غنی از مواد مغذی برای کمک به کاهش علائم حیاتی هستند، اما آلرژی های غذایی می توانند علائم آسم را تحریک کنند.
آسم حاد
آسم، یک بیماری التهابی ریه است که می تواند منجر به علائم خفیف تا شدید شود. در بیشتر موارد، می توانید با اجتناب از محرک ها، مصرف داروهای روزانه و استفاده از سایر گزینه های درمانی، آسم خود را کنترل کنید. اما اگر آسم شما با هر نوع درمانی تحت کنترل نیست، این بدان معناست که آسم شما شدید است. آسم حاد، به این معنی می باشد که علاوه بر سایر داروهای روزانه، به دوزهای بالای کورتیکواستروئیدهای استنشاقی یا کورتیکواستروئیدهای خوراکی طولانی مدت نیاز دارید. برخی از پزشکان نظرات متفاوتی در مورد تعریف آسم حاد دارند.
در سال 2010، سازمان بهداشت جهانی، آسم حاد را به سه دسته مختلف تقسیم کرد:
- آسم درمان نشده
- درمان دشوار آسم
- آسم مقاوم به درمان
در حالی که درمان آسم حاد، دشوار است، هنوز هم امکان کنترل آن وجود دارد. به خواندن مقاله ادامه دهید تا علائم آسم حاد، نشانه‌های حمله و درمان‌هایی را برای مدیریت شرایط خود بیاموزید.
علائم آسم حاد
علائم آسم حاد، مشابه علائم آسم خفیف تا متوسط است. اما علائم شدید، به طور بالقوه تهدید کننده زندگی است و کنترل آن، با درمان های آسم دشوار است.
علائم و نشانه های آسم حاد شامل موارد زیر است:
- درد یا سفتی در قفسه سینه
- تنگی نفس شدید
- سرفه ای که ممکن است خشک یا همراه با مخاط اضافی باشد
- خس خس سینه ای که پس از درمان، همچنان ادامه دارد
از آنجایی که آسم حاد گاهی اوقات می تواند خطرناک باشد، مطمئن شوید که چه زمانی باید به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید. اگر دچار تنگی نفس بعد از انجام فعالیت های فیزیکی ساده می شوید ، با 115 تماس بگیرید یا به بیمارستان بروید. اگر استنشاق سریع تسکین دهنده نیز کمکی نکرد، ممکن است به درمان اورژانسی نیاز داشته باشید.
درمان آسم حاد
اگر آسم حاد دارید، بر اساس دسته‌هایی که در دستورالعمل‌های ابتکار جهانی آسم (GINA) و مؤسسه ملی قلب، ریه و خون وجود دارد، علائم شما شدید، پایدار و مدیریت آن دشوار خواهد بود. آسم حاد یا اصلاً به درمان ها و داروها پاسخ نمی دهد یا درمان آن بسیار دشوار است. این عدم پاسخ به داروها، به عنوان آسم مقاوم به درمان شناخته می شود.
اگر علائم زیر را دارید، پزشک ممکن است تشخیص آسم حاد را بدهد:
- در سال گذشته نیاز به درمان با استروئیدهای استنشاقی با دوز بالا و یک بتا آگونیست طولانی اثر (LABA) یا اصلاح کننده لکوترین یا تئوفیلین داشته اید.
- برای مدیریت علائم، به مدت نیم سال یا بیشتر به گلوکوکورتیکوئیدهای سیستمیک نیاز دارید.
- هیچ شرایط یا عامل دیگری که بتواند علائم را توضیح دهد ندارید.
- اگر آسم شما به داروها پاسخ نمی دهد، برای تشخیص و گزینه های درمانی جایگزین ،به پزشک مراجعه کنید. پزشک بررسی خواهند کرد که آیا شما شرایط دیگری مانند نارسایی قلبی دارید که ممکن است شبیه به آسم باشد یا خیر. همچنین شما را از نظر عوارض آسم حاد، مانند عفونت های مزمن و آسپرژیلوز برونکوپولمونری آلرژیک، معاینه خواهد کرد.
اگر آسم حاد دارید، پزشک با شما برای ایجاد یک برنامه درمانی همکاری خواهد کرد که شامل داروها و تغییرات سبک زندگی، همراه با درمان های طبیعی می باشد.
داروهای آسم حاد
داروها و درمان هایی که می توانید برای آسم حاد امتحان کنید شامل موارد زیر هستند:
- اکسیژن درمانی
- تزریق کورتیکواستروئید
- دوزهای بالاتر کورتیکواستروئیدهای استنشاقی
- نبولایزر استنشاقی مداوم
- آئروسل های ایپراتروپیوم بروماید
- بتا آگونیست های طولانی اثر (LABAs)
- مونتلوکاست
- تئوفیلین
- کورتیکواستروئیدهای خوراکی
- بیولوژیک
داروهای ذکر شده در بالا ممکن است به تنهایی یا ترکیبی برای کنترل آسم حاد شما، استفاده شوند.
همچنین، اقدامات زیر ممکن است به درمان آسم حاد شما کمک کنند:
- در صورت امکان، هرگونه آلرژن یا قرار گرفتن در معرض محرک های محیطی مانند مواد شیمیایی، از آن اجتناب کنید.
- اگر اضافه وزن دارید، تحت نظر پزشک، وزن خود را مدیریت کنید.
- تا حد امکان از محرک های شناخته شده خودداری کنید.
- از استعمال دخانیات و دود خودداری کنید.
درمان های طبیعی آسم حاد
در حالی که درمان‌های طبیعی نباید جایگزین داروهای آسم شما شوند، اما علاوه بر درمان‌های تجویز شده، از امتحان برخی از این‌ها درمان ها غافل نشوید.
نمونه هایی از درمان های طبیعی عبارتند از:
- داروهای گیاهی، از جمله سیاه دانه، کولین و کافئین
- تمرینات تنفسی، که ممکن است به کاهش مقدار داروی مورد نیاز شما کمک کند
تحقیقات بیشتری در مورد بسیاری از درمان های جایگزین و اثرات آنها بر علائم شدید آسم مورد نیاز است. قبل از شروع هر گونه گیاه یا مکملی که قصد مصرف آن را دارید، با پزشک خود مشورت کنید.
آسم حاد معمولاً به درمان مادام العمر و مدیریت پزشکی نیاز دارد. از آنجایی که درمان آسم حاد دشوار است، مدت زمان بهبودی پس از حمله شدید آسم بر اساس وضعیت فردی شما و مدت زمانی که طول می کشد تا حمله شدید آسم تحت کنترل باشد، متفاوت است. آسم حاد گاهی اوقات می تواند منجر به آسیب ریه شود که دائمی است. به همین دلیل است که دریافت کمک در اسرع وقت در هنگام حمله شدید آسم، بسیار مهم است.
برای تسریع بهبودی، سعی کنید تا جایی که می توانید استراحت کنید. ممکن است از نظر جسمی و عاطفی احساس خستگی کنید، بنابراین یک روز را به استراحت اختصاص دهید و در کارها زیاده روی نکنید. همچنین، در اسرع وقت به پزشک خود مراجعه کنید تا بتواند علائم و داروهای شما را بررسی کرده و در صورت نیاز تنظیم کند.
پیشگیری و مدیریت آسم حاد
بهترین راه برای پیشگیری از آسم حاد و حملات شدید آسم، پیروی از برنامه درمانی ارائه شده توسط پزشک است.
در اینجا چند راه دیگر برای جلوگیری از آسم حاد و حملات شدید آسم وجود دارد:
- علائم خود را دنبال کنید و به طور منظم از داروها برای مدیریت آنها استفاده کنید.
- اگر سیگار می کشید، به ترک آن فکر کنید.
- برای آنفولانزا، سیاه سرفه و ذات الریه، واکسن های معمولی دریافت کنید.
- اگر متوجه شدید که برنامه درمانی و داروهای سما نتیجه بخش نیست، به پزشک خود اطلاع دهید.
- قرار گرفتن در معرض هرگونه آلرژنی که ممکن است باعث آسم شما شود را کاهش دهید.
- هنگام ورزش در هوای سرد، از ماسک صورت استفاده کنید.
- اگر کار شما شامل کار با مواد شیمیایی است، اقدامات احتیاطی مناسب را انجام دهید.
- در روزهایی که هوا مساعد نیست، از بیرون رفتن خودداری کنید.
- در صورت لزوم با پزشک خود در مورد یک برنامه مدیریت وزن صحبت کنید.
- در اولین علائم حمله آسم، طبق دستورالعمل، از اسپری نجات خود استفاده کنید.
- از داروهای روزانه طبق دستور استفاده کنید.
از پزشک خود بخواهید که به شما در ایجاد یک برنامه اقدام برای آسم کمک کند. این برنامه اقدام به تشریح مراحلی می‌پردازد که باید در صورت حمله آسم انجام دهید. شما باید این طرح را با خانواده، دوستان و همکاران خود به اشتراک بگذارید. با به اشتراک گذاشتن طرح خود، آنها می توانند در صورت تجربه حمله، به شما کمک کنند.
آسم حاد یک بیماری طولانی مدت است و برخی از افراد، مادام العمر با آن دست و پنجه نرم می کنند. با این حال، حدود نیمی از کودکان مبتلا به آسم، تا زمانی که به بزرگسالی می رسند، از این بیماری نجات می یابند. زیرا همانطور که بدن آنها رشد می کند، راه های هوایی آنها بالغ می شود و به طور موثرتری به التهاب و محرک راه هوایی پاسخ می دهد. علائم آنها می‌تواند با شروع مدرسه کاهش یابد و گاهی به طور کامل ناپدید شود، به‌خصوص اگر فقط در طول عفونت‌های ویروسی خس‌خس می‌کنند و سابقه خانوادگی واکنش‌های آلرژیک وجود ندارد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
در حال حاضر، هیچ درمان قطعی برای آسم وجود ندارد. با این حال، بسیاری از درمان های موثر هستند که می توانند علائم آسم را کاهش دهند. تغییر شیوه زندگی و داروها نیز، به بهبود کیفیت زندگی شما کمک می کنند. اگر آسم در شما تشخیص داده نشده است، اما علائمی مانند خس خس سینه، سرفه یا تنگی نفس را تجربه می کنید، باید به پزشک خود اطلاع دهید. پس از تشخیص آسم، باید حداقل یک بار در سال یا بیشتر، در صورت مشاهده علائم مداوم پس از استفاده از درمان، به پزشک خود مراجعه کنید.
شما می توانید با پزشک خود در مورد موارد زیر صحبت کنید:
- نوع آسم
- علائم محرک آسم شما
- بهترین درمان های روزانه
- سلب مسئولیت: سایت مکمل شاپ تمام تلاش خود را به کار گرفته است تا مطمئن شود همه اطلاعات موجود، درست، جامع و به روز هستند. با این حال، این مقاله نباید به عنوان جایگزینی برای دانش و تخصص یک متخصص مراقبت های بهداشتی دارای مجوز استفاده شود. همیشه باید قبل از مصرف هر دارویی با پزشک یا متخصص خود مشورت کنید. اطلاعات دارویی موجود در اینجا ممکن است تغییر کند و جهت پوشش کامل دستورالعمل‌ها، اقدامات احتیاطی، هشدارها، تداخلات دارویی، واکنش‌های آلرژیک یا عوارض جانبی در نظر گرفته نشده است. عدم وجود هشدارها یا سایر اطلاعات برای یک داروی معین نشان نمی‌دهد که دارو یا ترکیب دارو برای همه بیماران یا همه موارد خاص بی‌خطر، مؤثر یا مناسب است.
