کراتین ال اس پی

کراتین یک اسید آمینه است که بیشتر در ماهیچه های بدن شما و همچنین در مغز قرار دارد. اکثر مردم کراتین را از طریق غذاهای دریایی و گوشت قرمز دریافت می کنند. البته در سطوحی بسیار کمتر از آنچه در مکمل های کراتین ساخته شده مصنوعی یافت می شود. کبد، لوزالمعده و کلیه های بدن نیز می توانند حدود 1 گرم کراتین در روز بسازند.

بدن شما کراتین را به عنوان فسفوکراتین عمدتاً در عضلات ذخیره می کند، جایی که برای انرژی استفاده می شود. در نتیجه، افراد برای بهبود عملکرد ورزشی و افزایش حجم عضلانی کراتین را به صورت خوراکی مصرف می کنند.

افراد همچنین از کراتین خوراکی برای درمان برخی اختلالات مغزی، بیماری های عصبی عضلانی، نارسایی احتقانی قلب و سایر شرایط استفاده می کنند. کراتین موضعی ممکن است برای درمان پیری پوست استفاده شود.

شواهد و مدارک
تحقیقات در مورد استفاده از کراتین برای فعالیت ها و شرایط خاص نشان می دهد:

قدرت، اندازه عضلات و عملکرد: استفاده از کراتین به ورزشکار این امکان را بدهد که در طول تکرارها یا دوی سرعت کار بیشتری انجام دهد که منجر به افزایش قدرت، توده عضلانی و عملکرد شود. کراتین اغلب توسط ورزشکاران درگیر در فعالیت های متناوب با شدت بالا که نیاز به ریکاوری سریع در طول تمرین و مسابقه دارند استفاده می شود.

پیشگیری از آسیب: کراتین خوراکی ممکن است دفعات کم آبی، گرفتگی عضلانی و آسیب به عضلات، استخوان ها، رباط ها، تاندون ها و اعصاب را کاهش دهد.
سندرم های نادر متابولیزه کننده کراتین در کودکان مبتلا به سندرم های خاص کمبود کراتین: مکمل های خوراکی کراتین ممکن است برخی علائم را بهبود بخشد.
شناخت و سلامت مغز: مکمل کراتین ممکن است عملکرد را در حین انجام وظایف شناختی به ویژه در افراد مسن بهبود بخشد.
سارکوپنی و سلامت استخوان: مکمل کراتین ممکن است به مقابله با کاهش ناشی از افزایش سن در عضلات اسکلتی و تراکم مواد معدنی استخوان کمک کند.
نارسایی قلبی: شواهد کافی برای توصیه استفاده از کراتین خوراکی به عنوان درمان نارسایی قلبی وجود ندارد.
پیری پوست: تحقیقات اولیه نشان می دهد که کرم حاوی کراتین و سایر مواد که هر روز به مدت شش هفته روی صورت استفاده می شود ممکن است افتادگی و چین و چروک پوست را در مردان کاهش دهد: مطالعه دیگری نشان می دهد که کرم حاوی کراتین و اسید فولیک آسیب های ناشی از نور خورشید را بهبود می بخشد و چین و چروک را کاهش می دهد.

کراتین برای ورزشکارانی مفید است که به حرکات انفجاری یا افزایش قدرت عضلانی نیاز دارند، مانند دوندگان سرعت ، وزنه برداران و ...

در حالی که مصرف کراتین ممکن است به همه ورزشکاران کمکی نکند، شواهد نشان می دهد که اگر طبق دستور مصرف شود، به طور کلی ضرری نخواهد داشت.

اگرچه یک مطالعه موردی قدیمی نشان داد که کراتین ممکن است اختلال عملکرد کلیه را در افراد مبتلا به اختلالات کلیوی بدتر کند، به نظر نمی رسد کراتین بر عملکرد کلیه در افراد سالم تأثیر بگذارد.

به گفته انجمن بین‌المللی تغذیه ورزشی (ISSN)، ورزشکاران سطح حرفه ای که به شدت تمرین می‌کنند «ممکن است برای حفظ ذخایر خود نیاز به مصرف بین 5 تا 10 گرم کراتین در روز داشته باشند».

انجمن بین المللی تغذیه ورزشی اخیراً به این نتیجه رسیده است: "هیچ شواهد علمی قانع کننده ای وجود ندارد که استفاده کوتاه مدت یا طولانی مدت از کراتین مونوهیدرات اثرات مضری داشته باشد".

مطالعات گزارش داده‌اند که مصرف کراتین مونوهیدرات برای دو تا پنج سال بی‌خطر به نظر می‌رسد، بدون هیچ گونه عوارض جانبی مستند شده.

افرادی که سطح کراتین پایینی دارند، مانند گیاهخواران، به نظر می رسد بیشترین سود را از مکمل های کراتین می برند.

کراتین LSP

کراتین ال اس پی از نوع کراتین منوهیدرات می باشد که می تواند نیاز فرد ورزشکار به کراتین را تامین کند.

روش مصرف کراتین LSP:

- 3 الی 5 گرم قبل از تمرین مصرف شود.

- روزهای غیر تمرینی 3 گرم صبح مصرف شود.